Door de Pyreneeën

Weten jullie het verschil tussen een Duitser en een Nederlander? Een Duitser laat zich per taxie verder brengen als het slecht weer is  

(Grapje). Het was vanmorgen na een prima nacht, die ik nodig had na gisteren, nog steeds noodweer. Hans liet op de buienradar zien dat er heel veel donkerblauw boven de Pyreneeën hing. Om 6 uur begonnen de lopers te rommelen dus stonden wij ook rond 6.30 uur op. Na een ontbijtje met koffie uit de automaat hebben we de fietsen gepakt en zijn om 8.15 uur in stromende regen op de fiets gestapt en de Duitsers in de taxie. Onder die omstandigheden blijkt weer dat je materiaal en je kleding van hoge kwaliteit moet zijn. Remmen tijdens afdalingen in de regen is hard nodig, beter nog niet harder dan 30 km omlaag. Ik mis alleen overschoenen waardoor je schoenen en sokken toch nat worden. Na een lange afdaling gelijk weer een klim naar 950 meter. Onderweg kwamen we tientallen wandelaars tegen die op de straat liepen omdat de wandelwegen vrijwel onbegaanbaar bleken. Onderweg zagen we enorme watervallen omlaag komen, over de straat richting afgrond. Kolkende rivieren die vaak meer dan 100 m breed waren. Opeens was een deel van de straat volledig overstroomd en moesten we door 10 cm water. Ik zal foto's separaat doorsturen omdat dat gelijktijdig via wifi vaak niet mogelijk is. 

Onderweg, geleerd van gisteren, brood bij de bakker gehaald en pure chocola. Bij de slager lekkere beleg. Onder het portaal van de kerk vervolgens weer ontbeten. Fransje gebeld die zich zorgen maakte, gerustgesteld en vervolgens samen weer door.

Tegen 12 uur kwamen we aan in Pamplona. Een grote, ruim opgezette universiteitsstad met veel hoogbouw. Bijna een half uur gereden naar het centrum. Heel imposant met een fantastisch plein. Een groep Spanjaarden zong in een café. Prachtig om te horen en te zien. 

Na een heerlijke salade en koffie op naar de cathedraal. Ook imposant. De kerk ging juist uit (het was immers zondag en dat waren we ons nauwelijks bewust) en er kwamen verschillende groepen uit de kerk die op het plein spontaan begonnen te zingen. Traditie?

Inmiddels was het droog en kwam er een flauw zonnetje. Langzaam door de mooie straatjes waar in juli de stieren doorgejaagd worden, weer richting onze route. Nog 35 km door een sterk heuvelachtig gebied naar Puenta La Reina. Rond 5 uur kwamen we aan in een prachtige refuge aan de overzijde van de oude brug. Deze bekende gemetselde boogbrug van meer 1000 jaar oud wordt natuurlijk van alle kanten gefotografeerd met eronder een woest stromende rivier. 

De refuge is weer een schot in de roos. Uitstekende voorzieningen en een heerlijke sfeer. Je voelt aan de gesprekken en de reacties dat de echte camino hier gaat beginnen. Er zijn heel veel mensen onderweg heb ik me laten vertellen. 

Gelijk een pellegrino maaltijd besteld met een ontbijt voor totaal 25 euro. 

Vanavond gezellig bijkletsen over de ervaringen met natuurlijk een pilsje (hoewel een glas wijn er ook goed ingaat).

Ik lees met grote belangstelling de reacties van de volgers. Dat doet me goed.