Jacobus

Thuis

Na een afsluitend etentje met Hans op zaterdagavond zijn we zondagmorgen vroeg met het vliegtuig naar Frankfurt Hahn gevlogen. Vervolgens nog 2 uur met de auto naar Sittard. In de loop van de middag arriveerden we in de Lunenschloszstraat. Fransje had samen met Sandra haar uiterste best gedaan om het huis te versieren met ballonnen en vlaggen. Het was een heel mooi en emotioneel weerzien na 40 dagen fietsen. Met vrienden en familie bijgekletst en heerlijk gegeten. Om 7 uur waren we we weer samen alleen thuis een heerlijk gevoel.

De fietstocht was een droom van me die helemaal is uitgekomen. Het was zwaar met niet veel zon, lange hellingen en mooie afdalingen, vele ontmoetingen en veel verhalen, prachtige dorpen, steden, natuur en kerken. Kortom een belevenis die ik eenieder aanbeveel. 

Tijdens de tocht ben je tijdens de eenzame ritten veel met jezelf en je omgeving bezig, denkt na over het verleden met zijn mooie en minder mooie momenten, maakt plannen voor de toekomst maar ik was vooral dankbaar na alle gezondheidsproblemen dat ik mocht en kon gaan. 

Ik dank iedereen, vooral Fransje, die mij geholpen hebben tijdens de voorbereiding. Ook de vele mensen die me tijdens de fietstocht hebben aangemoedigd via mail, blog  sms of telefoon. Heel fijn ook de aankomst in aanwezigheid van Herman en Tim.

Een fietstocht om nooit te vergeten. Voor de betrokkenen zal ik van de honderden foto's een samenvatting maken en nog eens graag laten zien.

Groet Henk

De vele aankomsten op het plein

Het wierookvat

Mijn oorkonde ontvangen na de camino

Genieten

Na een prima nacht in een uitstekend hotel zijn Herman, Tim, Hans en ik gaan ontbijten. Het regende en Herman stelde voor dat hij na zou komen. Hans en ik zijn vervolgens naar de cathedraal gegaan om sfeer te proeven en foto's te maken. De cathedraal uitgebreid bekeken waaronder de crypte van de apostel Jacobus. Vervolgens traditioneel de armen gelegd om de buste van de Jacobus. Ik had met verschillende mensen afgesproken om een kaars aan te steken in de kerk bij Jacobus. Dat heb ik natuurlijk voor mijn vrienden en familie met plezier en liefde gedaan. 

We zijn op tijd in de kerk gaan zitten voor een goed plaatsje. We vielen in de mis die nog bezig was. Vanaf de derde rij hadden we om12 uur een uitstekend beeld op de Mis met maar liefst 16 priesters. De dienst was in het Spaans maar goed te volgen. De kerk zat overladen vol met vooral pelgrims. Ik schat dat er 1500 mensen in de kerk waren, heel indrukwekkend.

Na de communie kwamen 8 mannen naar voren om het beroemde wierookvat te vullen en vervolgens ging het vat hoog de kerk in. 

Een prachtig gezicht gevolgd door een enorm applaus. Dit was de formele afsluiting van mijn camino naar Santiago de Compostella. 

Na een gezamenlijke lunch ben ik met Herman en Tim de stad in gegaan. Zij hebben ook de mis bijgewoond, alleen voor Tim wat langdradig. 

Een toeristisch treintje liet ons de stad in een uur zien. Daarna winkelen, eten, drinken, genieten van de heerlijke zon die was gaan schijnen. Op het plein kwamen zeer regelmatig nieuwe wandelaars en fietsers binnen. Ieder reageerde op zijn of haar manier maar vaak gepaard met enthousiasme en emotie. 

Mijn camino is voorbij. Een droom is uitgekomen na twee keer uitstellen door de gezondheidsproblemen. Ik ben blij samen met Fransje dat ik deze tocht heb mogen maken ondanks alle zware omstandigheden onderweg. Ik zal er nog lang van genieten.

Morgen nog een dag samen en zondag naar huis.

Daarna zal ik nog een laatste blog maken over alle indrukken die ik heb meegemaakt.

Aankomst in Santiago de Compostella

Een fantastische aankomst en geheel onverwacht

Vanmorgen was het stralend weer toen we met zijn zessen vertrokken uit Arzua. Hoewel SDC bijna aan je voeten ligt, nog 50 km, was het toch nog een pittige rit met veel stijgen. Rustig peddelend door het mooie landschap met veel bossen waaronder de beroemde eucalyptus bomen kwamen we na 30 km aan in een klein plaatsje voor onze koffie. Even naar huis gebeld zoals ik gewend was om te vertellen dat we op schema lagen en rond 13.30 uur in SdC zullen aankomen. 5 km voor SdC nog een koffie en toen door naar ons einddoel. In de verte zagen we de cathedraal al liggen. Na een fikse beklimming door de oude stad kwamen in de regen aan op het grote plein voor de cathedraal. Ons einddoel ligt 2650 km van Sittard. Het was voor mij een emotioneel moment om een klein rondje voor de kerk te rijden en even met mezelf bezig te zijn, immers dit was mijn droom die is uitgekomen. Toen ik stilstond met de fiets herkende ik een kleur jas, keek op en zag onze Herman en kleinzoon Tim voor me staan. Een volgend emotioneel moment volgde. Dit had ik gedroomd maar niet verwacht. Zij waren een dag eerder samen met het vliegtuig aangekomen en een slaapplek gereserveerd in hetzelfde hotel. Vervolgens natuurlijk het volgende emotioneel moment het telefonisch contact met Fransje. Samen even genoten van alle momenten die achter ons liggen en vervolgens natuurlijk de aanwezigheid van Herman en Tim. Herman vroeg vervolgens naar een bepaald punt te lopen op het plein omdat vandaaruit via de webcam  Fransje en Cindy thuis ons konden zien. Dit werd via een sms bevestigd.

Na alle emoties vervolgens de foto's gemaakt van mij en de groep voor de cathedraal. Met een heerlijk gevoel samen naar het hotel gegaan. Om 6 uur konden we onze fietsen en bagage overdragen aan het depot van Soetens. Prima geregeld.

Intussen was het ruim 7 uur en hadden we trek in een hap. Herman had al een Italiaan gezien waar we met de hele groep heerlijk hebben gegeten. Omdat Tim natuurlijk erg moe was geworden zijn zij iets eerder vertrokken. Inmiddels zitten Herman en ik samen bij te praten in de lobby van het prima hotel.

Morgen samen naar de mis in de cathedraal en sightseeing met zijn drieën. Daarna weer met de hele groep afgesproken. 

Het was een fantastische dag in veel opzichten en het heeft me heel goed gedaan om Herman en Tim te zien. 

Morgen een volgende blog. 

Sfeerbeeld afdaling

Sfeerbeeld klooster Samos

Pittige rit naar Arzua

Vanmorgen met Hans en onze vier Vlamingen (Belgen mogen we niet meer zeggen)  Nicol, Carina, Freddy en Eddy op weg gegaan voor een rit van 60 km naar Arzua. Op het oog een korte eenvoudige rit die echter begon met een klim van 12 km. Gestaag op en neer zonder een meter vlak. Het weer was zwaar bewolkt en miezerig. Door de inspanning word je uiteindelijk nat en koud op je rug. Na 25 km gestopt in een kafeeke en route omdat men een eerste koffietje wilde. Na 35 km kwamen we aan in Melide een iets grotere provincieplaats. Daar hebben we op een kruispunt waar wandelaars en fietsers elkaar tegenkomen gegeten. Een lokatie helemaal ingericht op pelgrims met grote houten tafels en banken en een prima menukaart. Er zaten zeker 150 mensen binnen.

De laatste 20 km bleven zwaar door het stijgen en dalen. 

Van ons laatste hotel hadden we een adres doorgekregen in Arzua.. Daar  aangekomen bleek het vol te zijn. Toch was men zeer behulpzaam. We konden onze fietsen daar achterlaten in de garage waarna een taxie ons naar een dependance pension bracht 2 km verderop. Daar waren op de bovenste verdieping nog 3 kamers. We eten vanavond ook in het pension evenals het ontbijt waarna om 8.30 uur morgenvroeg de taxie weer voor de deur staat. 

Dan beginnen we aan onze laatste fietsetappe. Rond de middag willen we in SdC aankomen omdat dan de sfeer het leukst is. Daarna onze fietsen wegbrengen naar hotel Mexico waar het depot is van Soetens die de fietsen terugbrengt naar huis.

We hebben daar 3 dagen geboekt. Morgen meer over deze laatste bijzondere rit van slechts 50 km. Ik heb er dan 2650 km opzitten!

Korte maar hele mooie rit naar Portomarin

Van Tricastela naar Portomarin is ongeveer 50 km. Bewust voor dit mooie plaatsje gekozen en omdat we na de zware rit van gisteren in 3 rustige etappes naar SdC willen rijden. We zijn samen met onze Belgische vrienden opgereden door een prachtig mooi landschap. Na enkele hellingen hele lange en snelle afdalingen. Een mooi gezicht als je met 6 fietsers achter elkaar met ongeveer 50 omlaag rijdt. Het eerste plaatsje was Samos bekend om zijn prachtig convent annex klooster. We zijn even naar binnen gegaan voor een stempel maar geen rondleiding gedaan omdat deze 1,5 uur duurt en in het Spaans is. Na de foto's door naar Sarria dat bestaat uit een lage stad met veel winkels en de oude stad op de heuvel. Hier bevinden zich de oude poorten, kerk en prachtige oude, gerestaureerde gebouwen. Op een mooi terras in de zon ons eerste kop koffie met cake door de eigenaar zelf gebakken. Een plaatselijk bekend lekkernij.

Vervolgens door naar een gehucht waar we gelunched hebben. Daar betaal je nog voor een slaschotel met een cola 5 euro! Na een lange afdaling kwamen we aan in Portomarin. De Belgen kenden het adres waar we nu slapen. Een mooie kamer met alle voorzieningen en morgen een ontbijt. Eten straks in het stadje. 

Zoals gezegd was het weer tegen de verwachting in heel mooi. Licht bewolkt en 23 graden, wat wil je nog meer.

Morgenvroeg beginnen we direct aan de laatste lange klim van 12 km. Daarna alleen nog heuveltjes richting SdC. Het einde komt langzaam in zicht. Ook dat is goed na deze prachtige reis, want je hebt je familie in levende lijve ook gemist. Skypecontact is een mooie uitvinding maar toch.

Groet

In de bergen gisteren

Nat en koud hoogste punt

Vandaag op weg naar het hoogste punt van de Camino namelijk de Cebreiro op 1335 meter met 1000 meter hoogtemeters overbruggen. We werden vanmorgen wakker ins ons prima hostal met regengekletter. Voorbereid op alles,  aangekleed en na een  ontbijtje op weg. Het werd spoedig droog maar het bleef dreigend. Gestaag omhoog met veel stijging tot 10 %. Onderweg kwamen we de Belgen weer tegen die waren opgehouden door een lekke band. Tot nu toe geen enkele pech bij ons!  Na de gezamenlijke koffie  op weg naar de top. Het werd zwaar temeer omdat het vijf km voor de top ging  regenen. Daar kwam de wind en de lage temperatuur nog bij. Nat en verkleumd kwamen we aan op de Cebreiro.  Na de kop koffie nog wat dalen en een flinke stijging en vervolgens op weg naar Tricastela een klein dorpje met weinig voorzieningen. Na  enkele bezette pogingen in hostals uiteindelijk terecht gekomen in een alberque privado. We hebben een kamer die we met nog een persoon delen en netjes. De derde man is een Duitser op terugweg met zijn hond naar Duitsland. Hij heeft inmiddels ruim 1000 km gelopen en is op de helft.

Wij zitten 170 km van SdC. Dat gaan we doen in 2,5 dag  omdat we de sfeer rond de middag in Santiago willen proeven als veel mensen aankomen. Morgen nog een  mindere dag en daarna wordt het beter. Niet zo heet als bij jullie maar dat hoeft ook weer niet.

Zojuist lekker gegeten. Drie gangen met een fles wijn voor 10 euro!

Nog even skypecontact met Fransje  en Herman en daarna naar bed. Met Sandra nog even gesproken over haar prestatie met jazzballet. Uitstekend gedaan: vijfde plek op nk!

Groet.

Sfeerbeeld Cruz de Ferro

Op weg naar Cruz de Ferro

Na een slechte nacht in de alberque van Astorga, 30 personen op een slecht geïsoleerde zaal, zijn we rond 8 uur vertrokken voor de zware tocht naar Cruz de Ferro. 28 km klimmen met een max van 10% en een zeer steile en gevaarlijke afdaling van 21 km. Maar eerst omhoog, heel gestaag en ieder in zijn eigen tempo. Als je je daar aan houdt is bijna iedere berg te beklimmen. Onderweg een paar keer gestopt voor koffie en cola en weer door. Prachtig landschap dat langzaam verandert in berglandschap. Korte en lange haarspeldbochten maar een prima weg. Rond 12 uur kwamen we aan bij Cruz de Ferro. Het stelt op zich niets voor maar heeft iets magisch met een bijzondere uitstraling. Mensen omhelzen elkaar en geven elkaar een hand. Vrijwel iedereen laat er iets achter. Fransje en ik sluiten een periode met veel ziekte af met een steentje dat zij van de psycholoog had gekregen. Heel bijzonder als je daar dat steentje met alles achter laat. Hans, mijn fietsgenoot liet er wat as achter van zijn overleden moeder. Vervolgens wordt er veel gebeld met naasten en vrienden. Na een half uurtje door naar de top en vervolgens een zware afdaling. Veel pompend remmen en snelheid niet laten oplopen en dan gaat het goed. Rond 3 uur zaten we op het terras in Ponferrada voor ons hotel. Prima onderkomen samen met de Belgen die de tip gaven. Ponferrada is de tempeliersstad  van de camino. Vroeger verdedigden de tempeliers de pelgrims op weg naar SdC.  Er ligt hier een prachtige burcht met cathedraal die we straks na de douche gaan bezoeken. Het weer is uitstekend, in de klim soms wat te heet maar met drinken en insmeren goed te doen.

Morgen een dag die minstens zo zwaar is met 1000 hoogtemeters. Maar ook dat zal lukken.

Vrienden dank voor de leuke reacties per mail of blog. Het doet me goed. Het is inderdaad een droom die uitkomt. 

Een verrassing vanmorgen. We kwamen José tegen op zijn eigen fiets. Dankzij speurwerk van de politie is iemand aangehouden die zijn fiets gestolen had. Hij fietst weer en dat doet ons ook goed.

Ook komen we regelmatig een vader en dochter tegen die samen met een gehandicapte zoon reizen. Hij op de weely en zij op de fiets. De camper wordt regelmatig verplaatst en zo gaan ook zij op weg naar het doel. 

Sfeer is uitstekend ook op vaderdag. We drinken er vanavond een extra op en dan vroeg naar bed. 

3 dagen Meseta, veel ontmoetingen en triest einde

2 dagen geleden zijn we vertrokken uit een indrukwekkende stad Burgos. Met moeite kwamen we via een grote omweg op de route samen met onze 4 Belgen die we regelmatig ontmoeten en gisteravond heerlijk mee hebben gegeten. We kregen een richting aangewezen van José een alleraardigst Spanjaard die we ook vaak zagen. Op weg naar Carion de los Condes. We hebben daar geslapen bij de zusters op zijn advies. Mooie lokatie, samen heerlijk gegeten. Toen we terug liepen kwam er gezang uit de kerk. Wij naar binnen en daar zongen en speelden zusters met gitaarbegeleiding. Een priester stond er naast en riep de aanwezige pelgrims naar voren. Ieder die het wilde kreeg de hand opgelegd op de schouders, kreeg een buen camino mee en een kruisje op het voorhoofd. Heel indrukwekkend ook al ben je soms heel nuchter in deze. Vervolgens een gebed tot Maria waarna het Salve Regina gezongen werd. Daarna werden we uitgenodigd bij hem in de sacristie en kregen nog een mooie stempel in de credential.

Onderweg kwamen we een Spanjaard tegen met een ezel bepakt met al zijn spullen op weg naar SdC.

Bij aankomst zagen we weer José. Hij had een mooie plek en we moesten meekomen naar de nonnen in het klooster van Maria. Prachtig onderkomen. Prima geslapen maar de volgende dag stond José bijna te huilen op de binnenplaats. Zijn fiets was gestolen waarschijnlijk door iemand uit het dorp. Hij moest zijn camino afbreken.

Vanaf dat moment werden we nog alerter. Niet meer  samen de kerk of een andere lokatie naar binnen.

Gisteren over  de hete Meseta naar Mansila de Mulas. Een klein dorp zonder voorzieningen maar prima slaapplaats.

Ook vandaag weer 95 km gereden over de vlakte met de bergen voor ons. We slapen in een mooi stadje Astorga. Daarvoor hebben we nog Leon bezocht. Een grote en mooie stad met 150.000 inwoners. Mooie kathedraal en prachtig gebouw van Gaudi.

Morgen het zware werk. We gaan de Cebreiro op naar 1600 meter en vervolgens naar Cruz de Ferro. Het moet een bijzondere dag worden met een gevaarlijke afdaling. Daarover dus later meer. Met nieuwe remblokjes en rustig rijden moet ook dat lukken.

Tom, de fiets doet het prima!

Sfeerbeeld kerk San Juan met refuge

Sfeerbeeld ooievaars

Sfeerbeeld

Klimmen naar een prachtige stad Burgos

Vanmorgen een heerlijk Nederlands ontbijt van onze Maatrichtenaar die hier woont met zijn vrouw uit Nicaragua waar hij ook zelf jaren heeft gewerkt. Een 60 km lange tocht bracht ons door een sterk stijgend mooi landschap naar Burgos. Gelijk 4,5 km stijgen naar 1000 meter en op die hoogte zouden we blijven dalen en stijgen. Na 25 km een kop koffie en toen kwamen de Duitsers er ook bij die kenden gevolgd door 2 mannen uit Waalwijk. Een half uur zweten onder de fel blauwe hemel bracht ons bij het klooster en kerk van San Juan. Mooie kerk met refuge waar de  wandelaars om 1 uur al in de rij stonden  om naar binnen te mogen. De meesten hebben er dan 25 km op zitten. Na onze lunch en vers water door naar Burgos. Een stad met 180 duizend inwoners, groots qua aanzien en mooie drukke toegangswegen. We hadden een adres gekregen en vonden deze snel. Prima en net ontbijthotel waar veel fietsers verblijven. 

Na de douche de hete stad in op weg naar de cathedraal. Met een ticket naar binnen. Zelden heb ik een kerkgebouw gezien die zo overweldigend is met veel details. Een hoofdwerk met wel 10 imposante kapellen zo groot als een kerk in ons land. Bladgoud, koper, houtsnijwerk, beeldhouwwerk, etc. We hebben er een uur rond gelopen, foto's gemaakt en misschien maar 20% gezien.  Daarna prima gegeten en een heerlijk Spaans speciaal ijsje. Veel toeristen en inwoners flaneren door de stad. Het zal er lang warm blijven. Morgen op tijd weer op voor een rit van 80 km. Met bewolkt weer. 

Sfeerbeeld

Sfeerbeeld

Van Roncevalles naar Belorado via Puenta La Reina en Naverete

Vandaag een berichtje van twee dagen fietsen. De voorlaatste nacht was in het prachtige klooster van Roncevalles boven in de Pyreneeën. Daar waren we gestrand vanwege de hevige regenval en mijn hongerklop. Een prachtige refuge geleid door Nederlandse vrijwilligers die iedere 14 dagen afgewisseld worden. We moesten de ochtend om 8 uur naar buiten, weer of geen weer. En wat was het? Het kwam met bakken uit de hemel. Redelijk snel omlaag richting Pamplona. Onderweg enorme watermassa's gezien. Straten deels overstroomd, soms door 10 cm water, rivieren met kolkend water dat soms met grote snelheid tegen de brug aanliep. Beneden in Pamplona was het voor veel inwoners een bezienswaardigheid.

Inmiddels was het droog geworden en zijn we naar het centrum gereden. Een heerlijke lunch, geluisterd naar spontaan optreden van musici, een stempel en weer door naar onze eindbestemming Punta La Reina. Een lieflijk oud plaatsje met natuurlijk de beroemde boogbrug. Na de foto's door naar de refuge er tegenover. Prachtige accommodatie met uitstekende voorzieningen. 

De volgende dag door naar Naverete. Ook weer rond de 80 km. Mooi weer, korte broek en insmeren. Wat een verschil. Redelijk zware rit met veel beklimmingen. Wij doen het rustig aan. Onderweg gelunched met twee jonge Belgen die gemiddeld 130 km per dag rijden. Een dag hadden ze in Frankrijk 240 km gereden met bagage. Rijden per jaar 15.000 km op de racefiets. Daar kunnen en willen we niet tegenop. Wij zien veel kerken, maken foto's en pakken regelmatig een kop koffie in een authentiek dorpje. In Naverete hebben we vannacht prima geslapen in een particulier pension. 

Vanmorgen door voor 80 km naar Belorado. Onderweg in San Milan een omweg gemaakt voor een geleid bezoek door een prachtig kloostercomplex uit de 16e eeuw. Zeer goed onderhouden met veel waardevolle altaren, kunst, schilderingen, etc. Is onderdeel van werelderfgoed. Na de lunch door naar Santa Domingo. Mooie binnenstad, heel oud en dicht opklaar gebouwd, mooie cathedraal. 

In Boleredo slapen we bij een  Maastrichtenaar getrouwd met een Spaanse. Ze hebben 3 kamers met uitzicht op een klein kerkje waarop 3 ooievaarsnesten. Werkelijk bijzonder om te zien. Morgen door naar Burgos. 60 km maar veel klimwerk. Dus veel tijd om morgen Burgos te bekijken. Het weer is prima. 22 graden met wel veel wind.

Herman heb ik inmiddels gevraagd om de terugvlucht te boeken. Volgende week zondag is het plan terug te vliegen. Maar eerst op naar SdC het doel. Nog heel veel te zien onderweg.  Overigens gaf de weegschaal hier aan dat ik er 4 kg kwijt ben. Dat scheelt dus voor het vervolg.

Bon Camino horen we de hele dag en daar gaan we dus maar van uit.

Door de Pyreneeën

Weten jullie het verschil tussen een Duitser en een Nederlander? Een Duitser laat zich per taxie verder brengen als het slecht weer is  

(Grapje). Het was vanmorgen na een prima nacht, die ik nodig had na gisteren, nog steeds noodweer. Hans liet op de buienradar zien dat er heel veel donkerblauw boven de Pyreneeën hing. Om 6 uur begonnen de lopers te rommelen dus stonden wij ook rond 6.30 uur op. Na een ontbijtje met koffie uit de automaat hebben we de fietsen gepakt en zijn om 8.15 uur in stromende regen op de fiets gestapt en de Duitsers in de taxie. Onder die omstandigheden blijkt weer dat je materiaal en je kleding van hoge kwaliteit moet zijn. Remmen tijdens afdalingen in de regen is hard nodig, beter nog niet harder dan 30 km omlaag. Ik mis alleen overschoenen waardoor je schoenen en sokken toch nat worden. Na een lange afdaling gelijk weer een klim naar 950 meter. Onderweg kwamen we tientallen wandelaars tegen die op de straat liepen omdat de wandelwegen vrijwel onbegaanbaar bleken. Onderweg zagen we enorme watervallen omlaag komen, over de straat richting afgrond. Kolkende rivieren die vaak meer dan 100 m breed waren. Opeens was een deel van de straat volledig overstroomd en moesten we door 10 cm water. Ik zal foto's separaat doorsturen omdat dat gelijktijdig via wifi vaak niet mogelijk is. 

Onderweg, geleerd van gisteren, brood bij de bakker gehaald en pure chocola. Bij de slager lekkere beleg. Onder het portaal van de kerk vervolgens weer ontbeten. Fransje gebeld die zich zorgen maakte, gerustgesteld en vervolgens samen weer door.

Tegen 12 uur kwamen we aan in Pamplona. Een grote, ruim opgezette universiteitsstad met veel hoogbouw. Bijna een half uur gereden naar het centrum. Heel imposant met een fantastisch plein. Een groep Spanjaarden zong in een café. Prachtig om te horen en te zien. 

Na een heerlijke salade en koffie op naar de cathedraal. Ook imposant. De kerk ging juist uit (het was immers zondag en dat waren we ons nauwelijks bewust) en er kwamen verschillende groepen uit de kerk die op het plein spontaan begonnen te zingen. Traditie?

Inmiddels was het droog en kwam er een flauw zonnetje. Langzaam door de mooie straatjes waar in juli de stieren doorgejaagd worden, weer richting onze route. Nog 35 km door een sterk heuvelachtig gebied naar Puenta La Reina. Rond 5 uur kwamen we aan in een prachtige refuge aan de overzijde van de oude brug. Deze bekende gemetselde boogbrug van meer 1000 jaar oud wordt natuurlijk van alle kanten gefotografeerd met eronder een woest stromende rivier. 

De refuge is weer een schot in de roos. Uitstekende voorzieningen en een heerlijke sfeer. Je voelt aan de gesprekken en de reacties dat de echte camino hier gaat beginnen. Er zijn heel veel mensen onderweg heb ik me laten vertellen. 

Gelijk een pellegrino maaltijd besteld met een ontbijt voor totaal 25 euro. 

Vanavond gezellig bijkletsen over de ervaringen met natuurlijk een pilsje (hoewel een glas wijn er ook goed ingaat).

Ik lees met grote belangstelling de reacties van de volgers. Dat doet me goed.

Over de Pyreneeën

Gisteravond na een pellegrino maaltijd afscheid genomen van Roel. Vanmorgen is hij met de bus naar Bayonne gegaan en zit inmiddels in de TGV naar  Parijs.  Na het bekende Franse ontbijtje zijn wij vanmorgen om 8.30 uur vertrokken voor onze spannende tocht door de Pyreneeën. Het zag er niet goed uit. Vanaf het begin begon het te miezeren. Regenjas aan en vervolgens het stadje uit  richting pas. De eerste 8 km gaan langzaam omhoog. Daarna een klim van 19 km naar de pashoogte van 1056 m. De stijgingspercentage ligt tussen 7 en 9 %. Langzaam kwam ik in mijn ritme. We hadden afgesproken elkaar niet uit het oog te verliezen. Inmiddels was het harder gaan regenen en ging gelijktijdig de temperatuur omlaag. Ik schat dat deze tijdens de klim ongeveer 10 graden was. We passeerden regelmatig enkele fietsers uit Würzburg en Tegelen. Ongeveer 2 km voor de top kreeg ik het koud. Bovendien was alles nat door regen en zweet. Rond de top kwam daar de wind nog bij. Na de top een afdaling van 2 km naar Roncevalles waar een zeer groot en beroemd kloostercomplex ligt inclusief een refuge. Hans en ik hadden al afgesproken dat het weer ons niet naar Pamplona brengt vandaag maar dat we hier zouden gaan slapen. Zeer verkleumd kwam ik aan. Ik stond opeens te trillen naast mijn fiets. Een heel vreemd gevoel waar ik een beetje angstig door werd. Volgens Hans stond ik aan het begin van een heftige hongerklop. Na het mager ontbijtje en nauwelijks eten door de klim, de kou en de regen had ik te weinig in mijn maag. Achteraf een verklaarbaar verschijnsel.

Inmiddels zitten we in een prachtige refuge gerund door Nederlandse vrijwilligers. Na de douche was ik al weer 100% beter. Vervolgens samen wat gaan drinken met een jongen uit Glasgow. Afgelopen nacht had hij tijdens de beklimming geen plek meer gevonden (wandelaar) en had onder een boom geslapen. Hij, pas afgestudeerd als apotheker, was nat en koud. Samen gaan we straks een hap eten. Morgen door naar Puenta La Reina via Pamplona. Het weer blijft tot woensdag minder goed en daarna zou het warm worden. We zien wel, we zijn wat gewend. In Sittard zitten Fransje en de kinderen in de zon aan de barbecue. Bij jullie is het prachtig weer. 

Ondanks de natte rit een prachtige tocht gemaakt. Bergachtige omgeving met hoge pieken, meer dan 100 haarspeldbochten, diepe afgronden. Jammer dat hier geen webcam is. Sfeer uitstekend. Begonnen aan het derde deel van de camino na ruim 1650 km. 

Fijn weekend samen. 

Op naar deel 3 de echte camino

In hospitalen St Blaise heerlijk geslapen. Na een service beurt  aan onze fietsen zijn we op weg gegaan voor  de laatste etappe richting St Pied de Port. Na een rustige aanloop begonnen we aan de beklimming van de col Osquich. 5 km klimmen met een percentage van 8 %. Rustig in ieders eigen tempo naar boven. Achteraf viel het mee als je maar in je eigen ritme komt. Max hartslag 135 dus prima. Vervolgens golvend naar de laatste plek in Frankrijk. Roel heeft hier alles ingeleverd en vertrekt morgen per bus en vliegtuig naar huis. 

Wij gaan samen verder over de Roelantspas. Ze verwachten morgen onweer met code geel hetgeen betekent dat we moeten oppassen. Code rood is stoppen. 

We gaan beginnen aan de echte camino naar SdC. Slapen alleen nog in herbergen. De sfeer hier is groots maar niet langer dan voor 1 dag. Alle routes komen hier bijbelkaar.  Veel wandelaars en fietsers en tientallen refugiés en winkeltjes. 

Eerst nu samen eten. In Spanje is in bijna iedere refuge wifi, dus weer meer contact.

Op weg naar de Pyreneeën

Na een prima nacht in een refuge pelerins in Lescar, overigens iedere nacht met kramp in  mijn rechter been, zijn we rond 9 uur vertrokken richting Oloron St Marie. Dit is de startplaats voor de  doorsteek door Pyreneeën  via de col de Somport. Wij hadden inmiddels gehoord via de sms van medereizigers dat deze oversteek nu ten zeerste wordt  afgeraden vanwege het zeer druk toegenomen vrachtverkeer tot aan de tunnel. Bovendien gaat Roel ons verlaten in St Pied  de Port om terug te keren naar huis. Van hieruit kan zijn fiets terug met Vessems en neemt hij de trein richting Arnhem. 

Direct vanaf de start hadden we een prachtig gezicht op de Pyreneeën die nog steeds met sneeuw bedekt zijn vanwege het zeer koude en natte voorjaar. Afgelopen weekend gingen zelfs de pistes weer open. Wij hadden vandaag  een zeer hete dag met 28 graden. Regelmatig insmeren met factor 30 was voor mij te weinig. Dus alsnog een hogere factor gekocht en maar blijven insmeren. 

In St Oloron hebben we heerlijk gelunched  en zijn vervolgens naar de cathedraal gegaan. Vervolgens kwamen er een  heftig onweer op ons af.  We durfden niet verder en hebben tot 16.30 uur gewacht en zijn vervolgens  met de  regenjas aan doorgereden naar Hospital St Blaisse een klein bergdorpje op weg naar St Pied de Port. Nat kwamen we aan bij het infopunt in de kerk. Daar wachtte ons een zeer vriendelijk meisje op voor de info voor onze slaapplaats. Een heel mooi gebouwtje met 6 bedden, prima sanitair en een keuken. Verder regelde ze voor ons in het hotel een warme maaltijd die we konden ophalen. Een drie gangen diner met fles wijn voor drie personen met fles wijn voor 41 euro!!! 

Vervolgens mijn blog gemaakt die wordt verzonden als er ergens weer wifi  is. 

Ik hoorde van Fransje dat er weer leuke reacties zijn van oa mijn moeder en mijn probusvrienden uit Sittard. Heel fijn als je merkt  dat de blog veel gelezen  wordt. 

Morgen richting St Pied de Port waar we de fietsen een beurt gaan geven. Remblokjes weer vernieuwen wat heel belangrijk is in deze omgeving. Gisteren tijdens een lange afdaling haalden we 57 km (fransje niet bezorgd zijn).

Zaterdag de Roelantspas over naar Pamplona. Het weer zal een paar dagen wat minder zijn maar hopelijk zonder onweer tijdens de grote klim. 

Onderweg horen we steeds vaker bon camino en bon courage. We merken waar we mee bezig zijn, een heerlijk gevoel ondanks de inspanning. 

Sfeerbeeld

Slaapplek

Drie mooie en pittige dagen

Gelukkig weer even op internet. De afgelopen drie dagen waren fantastisch om te fietsen onder een stralende hemel. Vandaag zochten we zelfs de schaduwplekjes om te pauzeren. Het landschap blijft onveranderd mooi met veel klinkwerk. 

Na mijn onderdak bij de Fam. Hinsgens ben ik alleen richting Roccamadour gefietst. Daar trof ik Roel en Hans die ik al eerder ontmoette. Het zijn twee therapeuten verbonden aan een tbs kliniek in Arnhem. Met hun ben ik meegefietst naar de volgende verblijfplaats in Cahors bij de zusters van Marie Leglise. We zijn daar in de watten gelegd. Uitstekend verzorgd door de vrijwilliger. Het is een klein klooster met zusters die samen wonen en werken en vooral als gemeenschap bezig zijn met de opvang van pelgrims.

De volgende dag zijn we naar een pelgrimsopvang in Lectoure gegaan. Ook daar fantastisch opgevangen door twee vrijwilligers. We hebben er samen met 10 andere pelgrims gegeten. Een bont gezelschap uit Canada, Japan, Amerika, Frankrijk en Nederland. Een vijfgangen diner met wijn en muziek tegen een vrijwillige bijdrage dankzij de vrijwilligers die er werken. Het was een unieke avond. 

Vanmorgen onder een blauwe hemel richting Marciac gereden. Veel stijgen waardoor vermoeiend maar op mijn eigen tempo ging het prima. We rijden ongeveer hetzelfde tempo dus dat scheelt. 

Vanavond na 90 km aangekomen in weer een unieke pelgrimsopvang in Marciac. Na alle was in de wasmachine, dat was nodig, gegeten op een Frans plein. 

We gaan de komende dagen in drie etappes naar St. Pied de Port.  Van daaruit  gaat Roel naar huis en rij ik verder met Hans. Wel heb ik besloten om niet via Lourdes te gaan om rustmomenten in te bouwen in Spanje zeker ook na de zware eerste twee weken met slecht weer. Inmiddels 3 weken gefietst en ruim 1500 km afgelegd met een gemiddelde van 70 km per dag. 

Nog 1000 te gaan dus en het weer blijft vooralsnog prima. Hier is ook ontzettende veel water gevallen. Dit zie je in de rivieren en op de akkers.

Conclusie: het gaat uitstekend, geen pijntjes meer en een kort dip gehad maar die krijgt iedereen volgens Ger Heilkes. Denk dan aan het feit dat je mag en kunt gaan en velen wel willen maar niet kunnen. 

Met Jan Heemels gaat het inmiddels beter en ik moet namens hem de groeten doen aan alle volgers.

Ik mis het thuisfront maar gelukkig kan ik via telefoon en internet veel contact houden.

Groet

Henk 

Een prachtige fietstocht

Vanmorgen een heerlijk ontbijtje met de Fam. Hinssen waar ik heerlijk
geslapen heb. Een adresje dat ik iedereen kan aanbevelen. Prachtig gebied
en uitstekende accommodatie.
Direct na het verlaten van het dorp een pittige beklimming maar met een
bijna blauwe hemel boven mij. Voor de eerste keer korte
fietsbroek en geen regenjas. Ook de zonnebrandcreme voor de eerste keer uit
de tas. Gestaag richting Roccamadour. Daar zag ik bij toeval Roel en Hans
die ik al eerder had ontmoet. Zij stonden daar op de camping. Gezamenlijk
begonnen we aan diverse korte en lange beklimmingen. We moesten van 200
naar 400 meter. Het tempo was voor iedereen hetzelfde. Halverwege een
heerlijke salade du chef op een terras in een klein dorpje. De zon was
heerlijk waardoor het rijden heel plezierig werd.
Halverwege gingen we langzaam dalen richting de Dordogne. Een prachtige
tocht langs de Vers die uiteindelijk uitmondt in de Lot. De rivieren waren
zeer breed door de hevige regenval de afgelopen weken. Regelmatig stonden
we stil voor een slok en een foto.
Na de geweldige tour door een zeer mooie natuur kwamen we na 80km aan in
Cahors. Een mooie Franse stad. Via de VVV kwamen we aan een sleuteladres
bij een particulier. Hij stelt een bovenverdieping beschikbaar aan pelgrims
onderweg naar SdC.
Samen zijn we in het centrum van Cahors gaan eten. Echt een stad om terug
te keren.
Morgen zien we verder. Eerst mijn remmen vervangen. Bij een fietszaak4
nieuwe blokjes gekocht. In dit gebied is het materiaal heel belangrijk.
Tijdens lange overzichtelijke afdalingen halen we op droge wegen
gemakkelijk 40 km per uur.
Ik zit over de helft en ben op weg naar de Pyreneeën.
Het weer wordt iedere dag beter. Morgen boven de 20 graden en dat houden we
de komende week vast. Heerlijk fietsweer in een prachtige omgeving met
iedere keer weer nieuwe verrassingen. Ik laat het maar op me afkomen. Eten,
slapen, drinken zijn de vaste onderwerpen waar ik me mee bezig hou.
Tot de volgende blog.

St. Sozy

Nog een paar aanvullingen op de blog van vandaag. Heerlijk gegeten in een Frans restaurantje op de markt  van St. Sozy. Een prachtige entourage met de Dordogne, de rotsen van Roccamadour  en de keuken van deze streek. Hier krijg je nog een viergangen menu voor €24: salade, canard gegrild, kaas van de streek, ijs van de streek met nougat en koffie. Leven als een God in Frankrijk. Maar ja ik moet ook zorgen dat ik voor morgen weer een stevige basis heb (grapje).

Brive La gaillarde is een fantastische stad. Mooie straten en een oude cathedraal. Ik trof de pastoor in de pastorie en vroeg om een stempel. Hij had er geen bij zich maar heeft geschreven dat Henry hier was op doorreis. En ik moest weten dat ik niet alleen naar Compostella ga. De Heer zal je altijd vergezellen op  je reis. Leuk zo'n gesprek in de pastorie. 

Overigens  is Brive verbonden met Beek. Je kunt er voor 20€ naar toe vliegen. 

Ik ga slapen. Morgen staat er een heerlijk ontbijtje voor me klaar en dan weer door naar Cahors. Op weg naar de Pyreneeen.

Jan Heemels wens ik heel veel beterschap toe nu ik begrijp dat hij toch iets meer onder de leden heeft dan normaal.

Groet

Henk

Droge, zware en mooie route

Na een heerlijk etentje in hotel Ambroise in Uzerche ben ik vroeg gaan slapen. Vandaag zou weer een zware tocht worden. De weersvooruitzichten waren prima: droog. Dat zou het ook de hele dag blijven en dat scheelt enorm zeker als in een sterk heuvelachtig gebied zit. De wegen zijn droog en je hoeft je daardoor minder op de weg voor je te concentreren waardoor je meer oog hebt voor de omgeving. Die was prachtig met mooie glooiende hellingen, veel bos en schitterende vergezichten. 

Maar volgens het routeboekje zouden er een aantal fikse beklimmingen komen. Hellingen van 2, 3 en 6 km met percentages oplopend tot 10. Als je alleen bent kun je  je eigen tempo's bepalen en dat heb ik graag. 

Met een gemiddelde van 14 km trapte ik richting de Dordogne. Mooie plaatsjes als Brive, Turenne, Martel heb ik bewonderd. Overal afgestapt en de binnensteden bekeken en foto's gemaakt. 

De reis verliep voorspoedig en uiteindelijk heb ik mijn maximale doel in St. Sozy bereikt. Ik had een adres gekregen van een echtpaar in Venray die hier een schitterende chambre d'hote hebben. Ik werd ontvangen met een drankje op het terras en fijn bijgekletst. Vanavond ga ik in het dorpje eten. Morgen richting Cahors waarvan je de machtige rotswanden van hieruit al ziet. Dordogne is mooi.

Klimmen en dalen

Vanmorgen was ik al vroeg bij de bakker voor een pain ceriial (meergranen) en wat broodjes. Met de andere Compostellagangers lekker ontbeten met een heerlijk kopje thee en vervolgens de fiets geladen met tassen en rond 8.15  uur vertrokken. Via de eeuwenoude Leonardbrug de stad uit. Toen merkte ik dat mijn bidons niet gevuld waren terwijl voor een zwarte route stond. Onverantwoord! Dus een mevrouw aangeschoten die me met alle plezier hielp. Na een bon courage van haar kant moest ik gelijk klimmen. Het routeboek gaf aan 250 m hoogteverschil via een klim van 3 km met een percentage tot  8%!  De dag begon goed en dat zou qua klinkwerk ook zo blijven. Geen meter vlak gereden. Continu stijgen en dalen en dat gaat je in de kuiten zit ten. Regelmatig een minuutje stoppen voor een slok water of een boterham. Rond 10 uur als gebruikelijk Fransje gebeld over de dagplannen. Cindy en Thijs waren op de koffie en die dus ook nog even aan de lijn gehad. Thuis hebben ze een grote kaart ophangen waar dagelijks wordt aangegeven waar opa zit. Onderweg in Spanje moet ik voor hen ook nog even langs Sinterklaas. 

Tot 11 uur bleef het droog en toen begon het fors te regenen en de temperatuur zakte gelijk met een aantal graden. Tot dat moment had ik nog veel oog voor de omgeving en maakte ik nog foto's. Daarna was het stampen en het oog op de weg voor me om niet te slippen tijdens de afdalingen. Dan zie je ineens de moddervetten van de boeren voertuigen. 

Drijfnat kwam ik langs een van de weinige barretjes onderweg. Ik naar binnen voor een paar koppen hete thee. Een aardige Fransman bood me ook nog een kop aan of om eventueel mee te eten. Omdat ik al broodjes op had en nog lang moest had ik geen trek in een te volle maag. Een jongen uit Den Haag kwam ook nog naar binnen op de terugweg van Barcelona. Onderweg sliep hij nog steeds in de tent.

Vervolgens toch maar de regen weer in. Rond 3 uur kwam ik na 65 km aan in Uzerche. Mijn plan was nog 15 km door te rijden naar een B&B bij ene Moniek Kooiman. Na een belletje bleek er niemand thuis en de volgende slaapplaats was weer kilometers verder. Ik besloot om een hotelletje te zoeken in de mooie en oude stad Uzerche. Via de VVV kreeg ik een mooi adresje. Ik moest door de oude stad met keitjes en 20% stijgen en dalen. Toch maar een stukje gelopen.

Heerlijk gedouched en omgekleed. Vervolgens heb ik de remblokjes van het voorwiel vervangen. Ze waren totaal afgesleten na 16  dagen veel in de remmen knijpen met dit nat weer.

Vanaf zaterdag gaan de temperaturen omhoog en wordt het 20 graden. Prima.fietsweer. Maar eerst nog morgen een zware etappe met nog eens veel klimmen. Na Brive wordt het een stuk vlakker, een mooie natuur en meer dorpjes. Vandaag was het wat dat betreft ook uitgestorven.

Zware route met veel klimmen

Vanmorgen afscheid  genomen van Jan Heemels. Hij is met de trein naar Parijs gegaan en vandaar verder. Mogelijk vanavond al thuis. Een triest einde van wat iets moois zou moeten worden. 

Inmiddels heb ik er 1000 km opzitten. Onderweg kwam ik een routeaanduiding tegen met nog 1500 km te gaan naar Compostella. Alleen vertrokken en onderweg diverse wandelaars tegen gekomen maar geen fietsers. De eerste helft redelijk vlak zoals Zuid Limburg maar het tweede gedeelte was zwaar met beklimmingen van 2 en 3 km met 7%. Alle kortere beklimmingen worden in het routeboek niets eens genoemd en dat waren er vele. Wel een hele mooie natuur. Geen echte hoogtepunten, wel veel karakteristieke dorpjes.

Na 72 km aangekomen in St. Leonard Noblat. In de pelgrimsgite waren al enkele wandelaars uit Almere, Ottawa en Frankrijk. Met een groepje zijn we samen gaan eten waarvan een foto is bijgevoegd.

Morgen weer een pittige dag met nog steeds minder goed weer. Vanaf vrijdag wordt  het beter.

Verrassing en teleurstelling tijdens de camino

Na twee dagen weer op het net. Gisteren was een enerverende dag met verrassingen en ontmoetingen. Allereerst de reis was fantastisch onder een stralende zon. Voor de eerste keer korte fietsbroek en geen regenjas en insmeren. Het landschap was heuvelachtig. Nauwelijks een vlak deel maar wel goed te doen als je maar doseert. Jan wachtte boven aan een lange klim en ik ging in  eigen tempo. Mijn hartslag loopt tijdens een lange klim van 2 km niet meer op boven de 145. 

Vanaf St. Amand reden we door vele mooie oude Franse dorpjes met bijna allemaal kerkjes van 1000 jaar oud. Regelmatig gestopt voor een foto en een tampon (stempel) voor de credential. Iedere 25 km stopten we voor een kop koffie en de ingeslagen rozijnenbroodjes die je 's morgens al om 7.30 uur bij de boulanger kunt krijgen. In La Chatre de kathedraal bezocht. Vervolgens door naar Sarzay met een enorm kasteel uit de 14e eeuw. Qua vorm vergelijkbaar met de kastelen in de sprookjesboeken. 

Neuvi is een kruispunt van bedevaartgangers uit heel Europa met een hele mooie Romaanse kerk met prachtige kantelen. 

Cluis was voor ons de stop. Achter de kerk ligt een piepklein pelgrimshuisje (zie foto). Daar waren inmiddels 3 personen, Roel en Hans uit Arnhem, en een Française uit Dijon allen onderweg naar SdC. Totaal kunnen er 5 personen slapen. Veel Nederlanders hebben er geslapen waaronder onlangs een wijkgenoot en de man van Anna Maria uit Eysden. Spontaan spraken af we om te koken en samen te eten. De groenteboer in het dorp had alles om een heerlijke maal toebereiden met aardappels, bietjes,  boontjes en makreel in blik en een toetje met fles wijn als afsluiting.

Om 9 uur lagen we in bed.

Vanmorgen was het gelijk al kouder en nat. Een pittige rit zou volgen met veel klimmen. De teleurstelling kwam echter spoedig die zich gisteravond al aandiende. Jan bleek uitgeput waardoor zijn motoriek te wensen overliet. Onderweg is hij twee keer van zijn fiets gevallen. Met enige emotie en praten kwam hij zelf tot de conclusie dat stoppen de enige keus is. In La Sousterraine  zijn we na 50 km naar een mooie slaapplek gegaan gerund door een Engels echtpaar. Bij ons op de kamer ligt nog een wandelaar uit Terschelling en naast ons een meisje van jonger dan 30 jaar alleen op pad. Hier eten we samen met alle bewoners.

Intussen zijn we druk bezig geweest om te bekijken hoe Jan teruggaat naar Nederland. Alle opties worden nu overwogen. Hij blijft in ieder geval twee nachten en als alles geregeld is ga ik morgen alleen door. Helaas zijn dit ook keuzes die gemaakt moeten worden zeker na een degelijke voorbereiding. Echter naar je lichaam luisteren is heel belangrijk en dat geldt natuurlijk ook voor mij.

Dankjewel voor de vele reacties . Fijn om toezien dat de blog veel  gelezen wordt. Jeu dank voor het advies over de zalf. Werkt uitstekend. Henk keep going strong en ik bel vrijdag even.

Zonnige dag met veel hoogtepunten

Na een tweede nacht bij de zusters van Bernadette, met een prima ontbijtje, ben ik rond 8.30 vertrokken richting St. Amand-Montrond. Een tocht van ongeveer 75 km. Het was hemelsblauw maar aanvankelijk nog wel fris. Het zou een prachtige tocht worden met verschillende hoogtepunten. Omdat ik alleen fietste kon ik op gemak op bepaalde plekken afstappen en foto's maken. En daar heb ik ook veelvuldig gebruik van gemaakt. De rit was vrij vlak en met 5 kg minder bagage prima te doen. Allereerst een prachtige natuur die er ook nog mooi bij ligt als de zon er op schijnt. Wat hier opvalt is dat ondanks het slechte weer in het voorjaar het koren er al bijna een meter hoog opstaat. De koolzaad is in tegenstelling tot Noord Frankrijk al bijna uitgebloeid en de ranken van de wijnstokken hangen al vol blad. 

Ik heb eerst kilometers over een jaagpad langs het kanaal gereden. Op enig moment ging het kanaal via een aquaduct over de zeer snel stromende en brede Allier. Indrukwekkend als je langs een kanaal over een brede rivier rijdt. Overigens zijn hier regelmatig overstromingen. Even met een stel uit Zwitserland gesproken dat op de terugweg was van Nantes naar huis. In het kanaal zie je regelmatig kleine sluisjes om de plezierjacht door te laten. Er liggen hier meerdere kanalen als voorloper op het spoor aangelegd.

Na  17 km kwam ik in Apremont sur Allier. Een schilderachtig dorpje dat zich afficheert als mooiste dorp van Frankrijk. Prachtige huisjes, een mooi kasteel en een kerkje uit de 11e eeuw. De deur stond open en met mij vlogen de zwaluwen naar binnen die boven het altaar een nest hadden. Een kleed eronder lost veel problemen op.

Gisteren zijn de fietscollega's hier zonder stoppen doorgereden en dat vind ik toch wel jammer.

In Sancoins heb ik gestopt bij een supermarche  en wat fruit ingeslagen en twee heerlijke rozijnenbroodjes voor mijn lunch. Ergens langs de kant in het gras in alle stilte en met een heerlijke zon heerlijk gelunched. Wat doet dat een mens toch goed. Genieten.

In Vernais gestopt voor een Romaans kerkje  met daarbij Romeinse opgravingen. Je ziet dat je hier aan een kruispunt van eeuwenoude wegen zit.

De weg vervolgt via het Chantal de Berry met zijn idyllische sluisjes, kaarsrecht in de natuur. Na 7 uur fietsen kwam ik aan in Armand Montrond. Jan Heemels had daar een rustdag en een kamer voor mij in een chambre d'hote met zwembad voor 50 eurootjes incl ontbijt. ( Amphoreduberry.com) Vanavond gaan we een hapje eten in het stadje en morgen samen  in twee etappes 130 km overbruggen, dus we hebben alle tijd. Het weer is morgen nog redelijk maar daarna weer minder. Ik was al blij met de dag van vandaag. 

Groet

Henk

Nevers

Aanvullend op mijn blog van vanmorgen nog een kleine aanvulling. Mooie stadswandeling gemaakt met half bewolkt weer. Een mooie stad met veel monumenten. Wel veel onderhoud nodig. 

Verder heerlijk uitgerust, mijn wasjes gedaan en met Fransje uitgebreid geskyped. Fijn om zo ook contact te hebben.

Nu nog een warme hap en op tijd naar de zustertjes om te slapen. Er komen veel toeristen naar  de kapel van Zr. Bernadette.

Ik heb via de iPad nog een foto gemaakt en toegevoegd omdat ik nog geen foto's van mijn camera kan laden.

Morgen naar St. Armand, ongeveer 75 km verder met waarschijnlijk droog weer maar wel fris. Dus lekker warm trappen. 

Verder zie ik heel veel reacties via de blog en de mail. Heel bemoedigend. Dankjewel.

Fijn weekend  allemaal.

Prachtig landschap

Na een heerlijke Franse maaltijd in Vezelay hebben we na wat afdingen met zijn vieren geslapen in Hotel Compostelle. De volgende ochtend stond er een dejeuner continental klaar. Met wat blauwe plekken aan de hemel zijn we om 9 uur vertrokken. Er stond een straffe zuidwestelijke wind maar omdat we met zijn vieren waren konden we elkaar uit de wind rijden. Het landschap was prachtig licht glooiend met af en toe een paar hellingen van 1 en 2 km met 7% stijging. In mijn eigen tempo rustig omhoog kwam ik iedere keer weer bij de groep. De hele dag zagen we de twee vrouwen uit Enschede die in een gestaag tempo doorreden. Halverwege werd het zwaar bewolkt en kregen we een stevige bui. Toen we schuilden kwamen inmiddels Petra en Lenie ook bij ons staan en zijn we samen doorgereden. Het was een lange rit van 100 km naar Nevers een mooie grote stad. 5 km voor de stad kregen we een enorme regen en hagelbui en  zakte de temperatuur naar 7 graden. In rap tempo gingen  we omlaag naar het centrum waar we bij de VVV vroegen naar Espace Bernadette om te slapen. We werden daar door de zusters ontvangen die met heel veel dienstbaarheid ons een kamer gaven voor 17 euro incl ontbijt. Een geweldige entourage op een groot complex. Eerst heerlijk warm gedouched en de kleding laten drogen. Het water stond in de schoenen..

'S avonds zijn we samen  gaan eten. Inmiddels waren twee broers/zwagers uit Limburg aangeschoven die een dag met Leon wilden  meerijden. Een van de twee is een collega van Sandra bij Leeuwenborgh. lang werkzaam geweest in het vormingswerk. we hebben gezamenlijke kennissen. Toeval? Heerlijk met de groep gegeten en ervaringen uitgewisseld.

Vervolgens had ik besloten en beloofd om een dag rust te houden in Nevers. Ik had er immers 750 km op zitten en het eerste boekje liep tot Nevers. Ik zie wel wie er weer om mijn weg komen.

Ik had inmiddels na overleg ook besloten om mijn tentspullen mee te geven aan de familie van Leon die de volgende dag weer terug zouden gaan naar Limburg. Dit scheelt niet alleen 5kg maar de kans dat ze intensief gebruikt zouden worden was niet groot gelet op de weersvoorspellingen. 

Zaterdagmorgen heb ik afscheid genomen van de groep en ben vervolgens naar de stad gegaan. De twee zusjes trof ik later nog even nadat ze treinkaartjes hadden gekocht voor de rit naar Roccamadour waar hun tocht naar SdC verder gaat. Zij moeten namelijk binnen  4 weken  weer thuis zijn.

Vervolgens ben ik een stadswandeling gaan maken door de mooie stad Nevers. Eerst op het Espace Bernadette naar de kapel waar  zuster Bernadette uit Lourdes ligt opgebaard in een glazen schrijn. Hier heeft zij  zich teruggetrokken na de verschijningen in Lourdes. Ookdit complex is een bedevaartsoord voor groepen uit vele landen.

Vervolgens de stad bezocht. Vanavond mag ik weer bij de zusters slapen en fiets ik met nog 18 kg bagge richting St Armand een tocht van ongeveer 75 op de route naar SdC.  Het weer is volgens de IPad twee dagen droog en redelijk zonnig. Daarna zien we verder. 

Groet 

Henk

Van de Bourgogne naar de Morvan

Na een prima nacht en een Frans ontbijtje zijn we rond 8.30 uur op weg gegaan naar Vezelay een tocht van ongeveer 70 km. Het kostte wat tijd om Auxerre uit te komen  maar na een half uur waren we on route. Het weer was tot 12 uur bedekt maar daarna kwam er een zonnetje doorheen. Rustig reden we met zijn vieren door het zuidelijk deel van de Bourgogne om uiteindelijk over te gaan in de Morvan. Het was een mooi landschap met al diverse rotspartijen en enkele stevige klimmetjes van 7% waaronder 1 van 2,5 km. Best pittig maar met mijn eigen tempo en verzet haalde ik steeds weer, weliswaar als laatste, de top. Maar ja wat wil je met ervaren fietsers die 5000 km per jaar rijden. Rond 4 uur daalden we met hoog tempo omlaag en zagen voor ons op een strategische heuvel Vezelay liggen. De laatste km stijgen van 10% bracht ontbijt de prachtige kerk. Na een mooie stempel hebben we de kerk bekeken. Vervolgens een slaapplaats gezocht. Allereerst naar de zusters maar die zaten  bomvol.  We zagen inderdaad ook veel wandelaars uit alle windstreken. Vezelay is namelijk een kruispunt van veel routes. Ook spraken we twee zusjes uit Enschede op weg naar de camping. Zij waren vrijdag voor een week vertrokken uit Maastricht.

Inmiddels waren we aangeland in hotel Compostelle. Ze hadden uiteindelijk een kamer met vier bedden met Europees ontbijt voor 130 euro samen. We waren al blij dat we een redelijke plaatst hadden.

Vanavond gaan we het stadje nog eens in en gaan we een hap eten.

Morgen naar Nevers een rit van bijna 100 km in heuvelachtig terrein. Er wordt veel regen en kou voorspeld. De medereizigers stelden voor om samen te rijden zodat we elkaar uit de wind kunnen houden. Omgeving is wel erg mooi om doorheen te rijden.

In Nevers pak ik in ieder geval een rustdag om ook de stad te bekijken.

Inmiddels bijna 600  km gereden.

Groet

Henk

Mooie en verrassende dag

Gisteravond was het regenachtig op de camping na het middagbezoek aan Troyes. Een echtpaar uit Renkum nodigde mij uit voor een kop koffie in de caravan. Na een leuk gesprek lag ik om 10 uur in mijn tent. Vanmorgen om 7 uur op en om 8.30 stond ik op het plein van de kathedraal waar ook Jan Heemels stond te wachten. Samen zijn we na wat broodjes bij de boulangerie gehaald te hebben op weg gegaan. Het ging voorspoedig door een heel mooi landschap. Na 25 km een kop koffie gedronken in een lokaal winkeltje waar je ook iets kon drinken. Je vraagt je soms af waar deze mensen van leven gelet op het beperkte aanbod. Na 40 km merkten we dat we een afslag gemist hadden. Omrijden was de beste keus en dat kostte helaas 10km. We kwamen in Evry aan waar we een pauze hadden gepland. Na een poosje kwamen Hub en Henk uit Venray binnen op weg naar ..... inderdaad SdC. Zij waren ook een week onderweg maar wel zeer ervaren fietsers. Gezamenlijk zijn we doorgereden door een mooi landschap. Bij de hellingen werd op elkaar gewacht en samen reden we rond vijfen de mooie stad Auxerre binnen. Daar zijn we aangeland in een slaapverblijf voor fietsers en route maar ook voor Compostellagangers. Samen op een kamer met 8 bedden met een ontbijtje voor 22 euro. Vanavond gaan we de stad in met zijn prachtige kathedraal en een hap eten. Onderweg bij een Cave een lekkere chablis gekocht. Die zullen we ook nog wel koud maken.

Het weer was vandaag prima met wolken en zon en geen regen.

Groet

Henk

Troyes

Vanmorgen stond er een Frans ontbijtje klaar in de chambre d'hote in Bosson.  Uit het gastenboek bleek dat er regelmatig fietsers richting Santiago blijven slapen. Om 9.00 uur zat ik op de fiets richting Troyes een afstand van 47 km. Na een uur begon het te regenen. Halverwege heb ik in een wegrestaurantje een kop koffie met een uitsmijter gegeten. De haard was aan en mijn nat jasje kon mooi drogen. Rond 13.000 uur kwam ik aan op de camping in Troyes. Ik besloot inmiddels om daar maar 1 dag te blijven want morgen is mooi weer voorspeld en de dagen daarna zon en regen. Zodoende kan ik morgen in de zon richting Ligne rijden en overmorgen naar Vezelay. Dit is een mooi oud stadje waar ik een dag blijf. 

Vanmiddag met de bus naar Troyes gegaan. Een mooie, grote stad met veel kerken waaronder een prachtige cathedraal. In de binnenstad staan verder veel vakwerkhuizen. Kortom een mooie stad de moeite waard om te bekijken. Overigens kreeg ik in de cathedraal van een pater een mooie tampon (stempel) met handtekening op mijn credential. 

Ik heb in de stad gegeten en ga vanavond op tijd slapen. Morgen hopelijk een mooie dag door het Franse landschap met zijn vele kleine dorpjes waarin vaak niet meer dan 50 huizen staan maar wel een kerkje veelal gebouwd tussen de 12e en 15e eeuw. 

Mooie foto's gemaakt die ik nog niet op de iPad kan zetten. Dus nog even geduld.

Ps jullie hebben inmiddels gelezen dat ook via de blog gereageerd kan worden  via anoniem versturen (even doorklikken). Dankjewel voor alle leuke reacties via mail en blog.

Groet

Henk

Zwaar maar ook indrukwekkend

Beste volgers

Jullie hebben me even digitaal moeten missen, maar intussen zit ik weer op het net en weliswaar een 50 km voor Troyes.

Maar eerst de vorige dagen via deze blog. 

In Leglise, zuid België, heb ik fantastisch geslapen in een chambre d'hote.  Ik had mijn linker been wat geforceerd in de Ardennen. Mogelijk is mijn clip daardoor wat verschoven en kwam mogelijk mijn been iets anders op het pedaal. Vanaf dat moment heb ik links niet meer in de clip gefietst en een brace om de knie gedaan. Hoewel de pijn niet over is kan ik er prima mee fietsen, zeker nu de zwaarste hellingen voorbij zijn. 

Vanuit L'eglise ben ik gefietst naar Dun sur Meuse. Dit klinkt natuurlijk mooier dan Stein aan de Maas. Het was een mooie tocht met toch nog veel stevige hellingen. Ook de eerste dag zonder regen en dat scheelt een stuk. Na een zeer sterke afdaling over een slechte weg door het bos kwam ik aan in Orval bij de Abdij. Hier heb ik de indrukwekkende ruïnes en musea op mijn gemak bekeken. Het zijn verschillende gebouwen die deels zijn verwoest en weer opgebouwd na de Franse revolutie. Het complex ligt in de Orval ofwel gouden dal van god en alles verlatende.  Maar de cisterciënzers zochten juist God hier op om in alle rust te werken en te mediteren. Ook nu nog wonen er monniken die allerlei producten maken en verkopen. Indrukwekkend!

Vervolgens in het bleke zonnetje rustig doorgereden langs de vesting van Montmedy naar de Franse grens. De tweede grens overschreden maar niet mijn lichamelijke grenzen. Ik merkte dat de beklimmingen minder moeite kosten. Afhankelijk van helling en daling rij ik tussen de 8 en 17 km per uur. Tijdens afdalingen loopt het op naar rond de 40 km. Gemiddeld kom ik per dag meestal uit op 13 km.

Langs beboste hellingen kwam ik aan in Dun sur Meuse. Op de camping Lac de vert een plekje gezocht. Plots hoorde ik iemand  roepen. Thuis had ik van Wim Wetzels gehoord dat daags voor mij ene Jan Heemels  uit Herten zou vertrekken. Laat hij daar nu staan!! Gezellig bijgepraat en samen gegeten bij een uitstekende Italiaan. De pasta is natuurlijk welkom.

De volgende dag  alleen doorgereden omdat Jan last had van zijn achillespees en een dagje wilde rusten. Het was eerste Pinksterdag. allereerst samen naar de boulangerie en onder een afdak ontbeten. Al vrij snel na mijn vertrek begon het te regenen en niet een beetje ook. Hard sloeg de wind en de regen in mijn gezicht. Toch stel je je er op in om ergens uit te komen. Onderweg kwam ik diverse kerkhoven tegen uit met name de de 1e Wereldoorlog. Vooral Duitse soldaten liggen er begraven. In een dorpje zag ik een cafe. Ik zat net binnen toen Rob uit Arnhem binnenkwam. Hij was vertrokken uit Málaga en op weg naar huis na 7 weken fietsen. Hij had veel regen gehad en zelfs sneeuw op de Spaanse hoogvlaktes. Het was een ervaren fietser.

Uiteindelijk doorweekt aangekomen in L'epine. Een dorp met 500 inwoners maar met een kerk waar de grote kerk van Sittard twee keer in kan. Hier wou ik overnachten in een pelgrimverblijf gerund door de zusters. Ik moest een uur wachten want er was een kerkdienst. Ik dus naar binnen en kwam in een overweldigende sfeer terecht. Er was een pelgrimsmis met vormsel aan de gang. De kerk was afgeladen vol en werd geleid door de bisschop, 10 priesters en 20 misdienaars. Volgens de legende is Jezus hier verschenen in een brandende braambos en trekt daardoor duizenden pelgrims. Echter ook veel pelgrims onderweg naar Santiago. Een levensgroot beeld van Jacobus staat vooraan ineen kapel.

Ik kreeg een prima kamer. 'S avonds kwam er nog een zuster langs met de vraag of ik wortel- en rode kool salade lust. Ik kreeg twee bakjes mee voor onderweg.  Fantastisch toch!

Vandaag 62 km gereden in de stromende regen naar Dosnon. In een keer naar Troyes, totaal 118 km, zat er niet in. Dus maar in twee etappes en maar goed ook. Ook kwam de harde wind uit het zuid westen of te wel uit de richting van Santiago. Ik moet mijn best er voor doen blijkbaar. Bovendien een route met zeer uitgestrekte velden met nauwelijks een dorpje. Alles uitgestorven. Volgens mij wonen er alleen nog ouderen en zijn de jongeren vertrokken naar de steden. Een bekend verschijnsel. In een chauffeursrestaurant gegeten. Prima kost: 2 koffie, een glas wijn, een fles water, een salade en een biefstuk met groente en aardappelen met als toetje een kaasplanken voor ........17 eurootjes. Waar maken ze het voor.

Verkleumd aangekomen in een prachtige chambre d'hote. Eerst een heet bad genomen, de was gedaan en mijn blog bijgewerkt voor drie dagen. Morgen een korte rit van 50 km naar Troyes en een rustdag om de stad te bekijken.

Au revoir, tot de volgende blog en bedankt voor de vele mailtjes die mij bereiken. Rechtstreeks via de blog kan alleen als er eerst een gmail account wordt aangemaakt. 

Groet

Henk

Regen en zwaar

Gisteren een zware dag door de Hautes Ardennes. Vandaag was het nog een graadje erger. Direct na de camping een helling van 2 km met 7%. Vervolgens op en neer. Na een half uur begon het hard te regenen en er was nauwelijks schuilgelegenheid. Af en toe een bushokje.  Een nieuw fietspad over een oud spoor bracht me in Bastogne. Allereerst een brasserie gezocht om bij te komen van de kou (10 graden) en de regen. Na een tijdje besloot ik daar maar warm te eten. Vervolgens weer de fiets op en de regen in. Ik had al besloten een gite te nemen. Na 60 km vond ik het welletjes, Verkleumd van de kou en ik kreeg last van mijn linker been. Dus goed om een nacht goed uit te rusten, mijn wasje te doen en alles te laten drogen.

De natuur onderweg is erg mooi maar door de wind en de regen moet je helaas erg bezig blijven met het wegdek. De Belgische wegen zijn slecht met veel gaten en bij de afdalingen helaas veel remmen vanwege de natte en glibberige wegen. Hierdoor schiet je niet erg op. Maar ja de weg naar Santiago duurt nog lang en na regen komt zonneschijn. Vanaf morgen in ieder geval minder stijl en dat is goed om mijn ledematen enigszins tot rust te laten komen. Het weer blijft nog een paar dagen wisselvallig en vanaf woensdag klimt de temp naar 20 graden.

Morgen een bezoek aan de abdij van Oval en daarna richting Franse grens. Ik zie wel waar k morgen uitkom. Ik heb verschillende opties.

De bijgesloten foto heb ik per mail toegezonden gekregen van Rob (bedankt). 

Ik heb mijn adapter voor de iPad helaas vergeten dus onderweg een nieuwe kopen. Zolang kan ik geen foto laden van mijn iPad.

Groet

Henk

De eenzame fietser

Na een prima nacht vanmorgen op tijd opgestaan. Ik hoefde geen tent af te breken waardoor ik al om 8 uur op de fiets zat. Vanaf het begin had ik regen en dat heeft de hele dag geduurd. Ik had weliswaar een regenjack aan maar werd toch langzaam nat door het zweten. Ik wist dat het een zware dag zou worden en ik heb het geweten. Vanaf het begin stijgen en soms een beetje dalen. Veel hellingen van 5% maar er waren diverse beklimmingen van 7/10%. Bewust liet ik mijn hartslag niet te veel oplopen. Wel merkte ik na een uur dat het gemakkelijker ging als een diesel die langzaam op gang komt. In Stoumont heb ik een brasserie koffie met een broodje gepakt en voor onderweg nog een sandwich. 

Rond 3 uur kwam ik aan op camping Moulin de Bastin ongeveer 25 km ten noorden van Bastogne. Dat zou ik gehaald hebben als het niet de hele dag had geregend. Nu doe ik iets langer over de Ardennen. Vandaag 70km gereden. De rit liep overigens door een prachtige natuur. Vooral het dal van de Lienne was mooi met heel veel bossen, de rivier en vooral groen.

Op de camping mijn tentje opgezet en vervolgens werd het restaurant voor mij geopend en kan ik ook gebruik maken van internet.

Morgen een dag met minder stijgen en vervolgens langzaam afdalen naar Frankrijk.

Helaas kan ik nog geen foto plaatsen omdat ik een adapter van de iPad vergeten ben. Morgen maar even kijken in Bastogne.

Tot morgen  hopelijk met beter weer maar ik vrees het ergste. In ieder geval weer veel zuurstof in de lucht. 

Groet

Henk

De eerste etappe

Na 3 jaar voorbereiding met gedwongen pauzes ben ik vanmorgen rond 8.30 uur vertrokken. Echter dat ging gepaard met diverse verrassingen waarmee de dag ook eindigde. Allereerst waren er velen die afscheid kwamen nemen. Tim de kleinzoon had een mooi spandoek gemaakt en ik kreeg een sleutelhanger met foto mee voor onderweg. De tweede verrassing was Henk en Rob in wielerkleding die mij een aantal km's zouden begeleiden.
Na een emotioneel afscheid was het zover. Het weer was druilerig maar er waren ook opklaringen waardoor ik geen regenjassen nodig had. Het was een pittige tocht van 75 km met veel hoogteverschil, tegenwind en natuurlijk 23 kg bagage. Bovendien moest ik mijn hartslag niet te veel op laten lopen. 150 per minuut is voor de cardioloog geen probleem. 
Na een tweede afscheid in Nuth reed ik alleen. Dan besef je nog meer waar je aan begonnen bent.
Gestaag klom en daalde ik via het mooie Limburgse landschap naar de Belgische grens. Even voorbij De Planck na 35 km heb ik mijn eerste pauze gepakt. Vervolgens werd het steiler  met lange afdalingen. Bij Clermont kwam ik op de officiële route Langs Oude Wegen van Schweerman. Overigens zijn deze boekjes zeer goed beschreven en geven veel info. Je kunt je nauwelijks verrijden. In Limbourg was een zeer steile helling van ruim 10% en daar heb ik de laatste 100 m gelopen. Overigens een mooie Citadel met een prachtig plein en mooie gotische kerk. Via Polleur kwam ik om 3 uur aan in Theux miin eerste stopplaats. Echter toen kwam er nog een pittige helling van 2 km en 12% naar een mooie camping. Daar kwam de volgende verrassing. De campingeigenaar bood me een grote leegstaande tent aan die geheel ingericht was met bedden, keuken en zitje.  Morgen hoef ik dus geen tent af te breken. 
Vervolgens heerlijk gegeten in Theux op een mooie oude markt. Na een Skype gesprek met Fransje ga ik nu op tijd slapen want morgen heb ik een zware dag met nauwelijks vlakke stukken.
Het was een mooie eerste dag ondanks het iets mindere weer maar wel met veel zuurstof in de lucht (positief denken).
Beste volgers tot morgen.

Groet Henk 

Statistieken
Rijtijd 5 uur en 39 minuten
Gemiddeld 13,68
Totaal 77,38 km

De laatste loodjes wegen zwaar en zijn leerzaam

Nog een dikke week en ik sta aan het begin van mijn grote fietstocht. 15 mei vertrek ik vanuit de garage met de volgepakte fiets. Inmiddels zijn de 6 tassen gevuld met alles wat ik onderweg nodig heb. Enerzijds geleerd van de paklijsten van mijn voorgangers anderzijds op basis van wat ik aan persoonlijke spullen allemaal nodig denk te hebben. Het was passen en meten om tot een goede gewichtsverdeling te komen en wat even belangrijk is tot een maximum gewicht van ongeveer 20/22 kg. Ik had het liefst minder meegenomen maar de keus voor kamperen levert al gauw 5 kg extra op. Die keus heb ik bewust gemaakt omdat ik graag kampeer en verwacht dat ik tot in zuid Frankrijk meer mensen zal ontmoeten op de campings. In Spanje zal ik meer gebruik maken van de hostals en albergues.
Afgelopen vrijdag heb ik een tocht gemaakt met volle bagage door de Limburgse heuveltjes. Het was warm en ik wilde rond een bepaalde tijd terug zijn. Echter - en dat zal in de praktijk straks ook gaan gebeuren - ik nam een extra lus erbij zonder de gevolgen vooraf te kennen. Zo kwam ik buiten de geplande hellingen ook nog de Camerig en het Vijlenerbos tegen en last but not least een dikke bult met op sommige stukken 10% stijging op de Oude Huls achter Simpelveld. Een lange dag van afzien maar wel leerzaam: vaker stoppen, drinken en eten!
Na 85 km klimmen dalen met te weinig pauzes kwam ik laat in de middag bij mijn ongeruste Fransje aan. Natuurlijk wel onderweg gebeld maar toch...
Vandaag een heerlijke tocht gemaakt door midden Limburg en België. Mooi weer en genoten van de natuur. Onderweg mooie terrasjes aangedaan.
De komende dagen de finishing touch en dan vertrekken. Ik ben er klaar voor en heb er veel zin in.

Nog vier weken

Ik zit nu midden in de voorbereiding. Deze week heb ik 2 routes van 75 km gereden met veel heuveltjes in Zuid Limburg om alvast te wennen aan de vele hellingen die ik tegen zal komen. Met name de Loorberg en de Eijzerenbosweg waren mooie hellingen om te oefenen. Verder nog 1,5 uur gesport in de sportschool met name om spieren nog wat aan te sterken. Tegelijkertijd is er deze week hard gewerkt aan het vullen van de tassen. Al snel kom je tot de conclusie dat ik te veel wil meenemen dus wordt er dagelijks geschrapt in het lijstje. De grootste tas wordt gevuld met tent, slaapzak en slaapmat. Ook de papieren rompslomp heeft de nodige aandacht. Gelukkig helpt Fransje heel zorgzaam en enthousiast. Zonder die steun zou het veel moeilijker gaan.                                          
Met mijn neef Hans hebben we deze weblog gebouwd die ik dagelijks ga bijhouden. De techniek staat voor niets in dit digitale tijdperk. We proberen daarom gebruik te maken van de vele mogelijkheden. Met de kennis van Hans moet dat lukken. Ik neem de I-pad mee en hoop op veel plaatsen wifi te hebben zodat ik dagelijks mijn berichtjes kan verzenden. Ook zal ik veelvuldig gebruik maken van Skype zodat ik regelmatig Fransje kan laten zien hoe netjes ik mijn tent hou!!!

De slotacte

De tocht door Spanje.

De route van Sittard.naar de eindbestemming.

De route naar het doel

De route die ik ga volgen gaat "langs oude wegen" een van de twee routes die vanuit Nederland naar Santiago de Compostella gaan. Deze route start officieel in Maastricht en gaat via Vezelay, St. Oloron in de Pyreneeën naar SdC. Deze route gaat midden door Frankrijk en is rijk voorzien van mooie steden met veel cultuur en natuur. Daarentegen is deze route wel veel heuvelachtiger maar dat nemen we op de koop toe. De totale afstand vanaf Sittard is ongeveer 2600 km. Dagelijks probeer ik een gemiddelde afstand te fietsen van 75km. De tweede route heet de St. Jacobsroute en loopt meer langs de Franse kust. Deze route is wel iets korter en vlakker maar volgens de kenners minder mooi. Het derde kaartje geeft de route aan van St. Oloron  naar SdC eventueel te verlengen naar Cap Finisterra aan de kust van Noord Spanje.