Jacobus

Thuis

Na een afsluitend etentje met Hans op zaterdagavond zijn we zondagmorgen vroeg met het vliegtuig naar Frankfurt Hahn gevlogen. Vervolgens nog 2 uur met de auto naar Sittard. In de loop van de middag arriveerden we in de Lunenschloszstraat. Fransje had samen met Sandra haar uiterste best gedaan om het huis te versieren met ballonnen en vlaggen. Het was een heel mooi en emotioneel weerzien na 40 dagen fietsen. Met vrienden en familie bijgekletst en heerlijk gegeten. Om 7 uur waren we we weer samen alleen thuis een heerlijk gevoel.

De fietstocht was een droom van me die helemaal is uitgekomen. Het was zwaar met niet veel zon, lange hellingen en mooie afdalingen, vele ontmoetingen en veel verhalen, prachtige dorpen, steden, natuur en kerken. Kortom een belevenis die ik eenieder aanbeveel. 

Tijdens de tocht ben je tijdens de eenzame ritten veel met jezelf en je omgeving bezig, denkt na over het verleden met zijn mooie en minder mooie momenten, maakt plannen voor de toekomst maar ik was vooral dankbaar na alle gezondheidsproblemen dat ik mocht en kon gaan. 

Ik dank iedereen, vooral Fransje, die mij geholpen hebben tijdens de voorbereiding. Ook de vele mensen die me tijdens de fietstocht hebben aangemoedigd via mail, blog  sms of telefoon. Heel fijn ook de aankomst in aanwezigheid van Herman en Tim.

Een fietstocht om nooit te vergeten. Voor de betrokkenen zal ik van de honderden foto's een samenvatting maken en nog eens graag laten zien.

Groet Henk

De vele aankomsten op het plein

Het wierookvat

Mijn oorkonde ontvangen na de camino

Genieten

Na een prima nacht in een uitstekend hotel zijn Herman, Tim, Hans en ik gaan ontbijten. Het regende en Herman stelde voor dat hij na zou komen. Hans en ik zijn vervolgens naar de cathedraal gegaan om sfeer te proeven en foto's te maken. De cathedraal uitgebreid bekeken waaronder de crypte van de apostel Jacobus. Vervolgens traditioneel de armen gelegd om de buste van de Jacobus. Ik had met verschillende mensen afgesproken om een kaars aan te steken in de kerk bij Jacobus. Dat heb ik natuurlijk voor mijn vrienden en familie met plezier en liefde gedaan. 

We zijn op tijd in de kerk gaan zitten voor een goed plaatsje. We vielen in de mis die nog bezig was. Vanaf de derde rij hadden we om12 uur een uitstekend beeld op de Mis met maar liefst 16 priesters. De dienst was in het Spaans maar goed te volgen. De kerk zat overladen vol met vooral pelgrims. Ik schat dat er 1500 mensen in de kerk waren, heel indrukwekkend.

Na de communie kwamen 8 mannen naar voren om het beroemde wierookvat te vullen en vervolgens ging het vat hoog de kerk in. 

Een prachtig gezicht gevolgd door een enorm applaus. Dit was de formele afsluiting van mijn camino naar Santiago de Compostella. 

Na een gezamenlijke lunch ben ik met Herman en Tim de stad in gegaan. Zij hebben ook de mis bijgewoond, alleen voor Tim wat langdradig. 

Een toeristisch treintje liet ons de stad in een uur zien. Daarna winkelen, eten, drinken, genieten van de heerlijke zon die was gaan schijnen. Op het plein kwamen zeer regelmatig nieuwe wandelaars en fietsers binnen. Ieder reageerde op zijn of haar manier maar vaak gepaard met enthousiasme en emotie. 

Mijn camino is voorbij. Een droom is uitgekomen na twee keer uitstellen door de gezondheidsproblemen. Ik ben blij samen met Fransje dat ik deze tocht heb mogen maken ondanks alle zware omstandigheden onderweg. Ik zal er nog lang van genieten.

Morgen nog een dag samen en zondag naar huis.

Daarna zal ik nog een laatste blog maken over alle indrukken die ik heb meegemaakt.

Aankomst in Santiago de Compostella